kunstwegen - unterwegs in einem offenen Museum fuer zeitgenoessische Kunst, Natur und Geschichte. Hier lockt ein Urlaub mit dem Fahrrad im Vechtetal mit Kunst als Leitmotiv.

Ann-Sofi Sidén

Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000 Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000 (Turfkoepel interieur) Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000
Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000 Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000 (Turfkoepel interieur) Ann-Sofi Sidén, Turf Cupola, 2000

turf cupola

Direct naast het gemeenschapshuis van het dorp, tegenover de centraal gelegen kerk, is de turfkoepel van Ann-Sofi Sidén. Hier bevindt zich een videoruimte, half onder de grond, die bedekt is met turfplaggen. Omringd door zestien zwart-wit monitoren, staan bezoekers hier tegenover het 360 graden-panorama van een uitgestrekt woest landschap. Het duurt even voordat men ontdekt dat de beelden afkomstig zijn van camera’s die zich op een hoge metalen toren bevinden. Deze staat naast de betonnen fun de ring van een voormalige wachttoren van het kamp. Alleen de windrichtingen zijn verwisseld. De blik naar het noorden wordt zodoende uitgezonden door de zuidelijke monitor van de koepel.

Kort na het betreden van de ruimte verspringt het panoramabeeld en ziet de bezoeker met enige vertraging zichzelf op de rug. Na een poosje komt het zicht op het omringende landschap op de monitoren terug. Ann-Sofi Sidén stelt met haar installatie de verhouding van de mens tot de moderne bewakingstechnieken centraal. Ze focust daarbij niet zozeer op de per fecte controle alswel op de verwarrende vervlechting van waarneming en waarnemer, van beeld en werkelijkheid, plezier in de eigen afbeelding en de onmogelijkheid daar greep op te krijgen.

Binnen de turfkoepel verliest men steeds meer het eigen oriëntatiegevoel; de windrichtingen zijn verkeerd, het tijdsverloop is vertraagd en de daadwerkelijke observatie wordt door de schijnbare willekeur van de techniek bepaald en gemanipuleerd. Er begint voor de bezoeker een spel met de gezichtshoeken. Er ontstaat een soort klein gevecht met een automatische camera die de kijker steeds net niet toont wat hij zou willen zien. Zodoende wordt men ook geconfronteerd met het plezier in de observatie van zowel het landschap als de eigen persoon.

 

Turfkoepel:

Betonnen koepel, turfplaggen, 16 monitors, 16 camera's, 16 besturingseenheden

Doorsnee koepel 6 m, hoogte 4 m

Kuppeldurchmesser 6 m, Höhe 4 m

- wordt momenteel gerestaureerd -

Cameratoren:

Stalen toren, 16 buitencamera's, hoogte toren ca. 28 m

over de kunstenaar

1962 geboren in Stockholm

leeft en werkt in Stockholm en New York